Drewniany, dwukondygnacyjny budynek (a wraz z nim inne elementy siedliska) ma przejść metamorfozę, by powstał dom w którym elementy tradycyjne mieszają się z współczesnymi rozwiązaniami materiałowymi i architektonicznymi. Podobnie jak, projektowane od zera, wnętrza, inspirowane rustykalnymi elementami, ale podążające za współczesną estetyką i wymogami funkcjonalnymi warszawskiej rodziny. Projektując je, położyłam duży nacisk na miejsce, w którym dom jest usytuowany. Szukałam  przeciwwagi dla zbyt dużej ilości drewna, tak by stało się walorem projektu, a nie przytłaczało ilością. Skontrastowałam je ze wzorzystym kamieniem i jasnymi (kolor bardzo rozbielonej gliny) ścianami pokrytymi drobnoziarnistym tynkiem glinianym. I kamień i wprowadzona stal (dominująca forma okrągłych schodów) współgrają z naturalną paletą barw i z drewnem. Zaoblenia ścian i innych elementów, kształt okapu czy mocne formy mebli nawiązujące do bali drewna (bez dosłowności) spajają wnętrza z zewnętrzem i sprzyjają relaksowi, w miejscu gdzie puszcza Białowieska i żubry zaglądają do okien.